Τι είναι οι κιρσοί στα πόδια σε γυναίκες και άνδρες: αιτίες, συμπτώματα, γιατί είναι επικίνδυνες

Πολλοί άνδρες και γυναίκες ανακαλύπτουν συμπτώματα (σημάδια) κιρσών στα πόδια τους και κάνουν την ερώτηση: «Τι να κάνω; »Φυσικά, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να επισκεφτείτε έναν γιατρό. Εάν κάνετε έγκαιρη διάγνωση και λάβετε μέτρα, μπορείτε να βελτιώσετε την ευημερία σας και να μειώσετε τους κινδύνους σας. Στο άρθρο σας λέμε τι είναι οι κιρσοί στα πόδια, ποια είναι τα αίτια τους, γιατί είναι επικίνδυνα και τι να κάνετε αν εντοπιστούν. Ας αγγίξουμε το θέμα της διάγνωσης: πώς να καταλάβετε ότι έχετε κιρσούς, ποια εξέταση συνταγογραφείται Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, οι κιρσοί των κάτω άκρων εμφανίζονται σε κάθε τέταρτο άτομο. Πιο συχνά μεταξύ των κατοίκων των ανεπτυγμένων χωρών, ιδιαίτερα των γυναικών. Ενδείξεις για χειρουργική επέμβαση εμφανίζονται στο 15-17% των ασθενών. Οι κιρσοί δεν είναι απλώς ένα αισθητικό πρόβλημα, αλλά και μια σοβαρή απειλή για την υγεία εάν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα. Ως εκ τούτου, είναι τόσο σημαντικό να εντοπιστούν έγκαιρα τα συμπτώματα και να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να μην επιδεινωθεί η κλινική εικόνα.

Τι είναι οι κιρσοί στα πόδια σε άνδρες και γυναίκες

Οι κιρσοί είναι μια φλεβική παθολογία που εμφανίζεται λόγω εξασθένησης της βαλβιδικής συσκευής. Τα φλεβικά τοιχώματα παραμορφώνονται, τεντώνονται και φλεγμονώνονται, η ροή του αίματος επιδεινώνεται και χαρακτηριστικοί «όζοι» φλεβών εμφανίζονται κάτω από το δέρμα.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν λανθασμένα ότι οι κιρσοί είναι μια παθολογία που σχετίζεται με την ηλικία και εμφανίζεται κυρίως στην ενήλικη ζωή ή στην τρίτη ηλικία. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, η νόσος διαγιγνώσκεται συχνά σε νεαρούς ασθενείς - 20-25 ετών ή και νεότερους. Κινδυνεύουν αθλητές, σερβιτόροι, πωλητές, κομμωτές, φορτωτές κλπ. Ειδικότερα, άτομα που είναι υπέρβαρα και έχουν καθιστική ζωή.

Αιτίες κιρσών στα πόδια σε γυναίκες και άνδρες

Παρά τον επιπολασμό της νόσου, δεν υπάρχει ακριβής απάντηση στο γιατί και κάτω από ποιες συγκεκριμένες συνθήκες αναπτύσσονται οι κιρσοί. Ωστόσο, πολυάριθμες μελέτες επιβεβαιώνουν ότι η γενετική παίζει μεγάλο ρόλο. Υπάρχουν τμήματα γονιδίων που οδηγούν σε αλλαγές στη δομή του φλεβικού δικτύου, το οποίο στη συνέχεια προκαλεί κιρσούς. Αντίστοιχα, εάν οι γονείς ή οι παππούδες είχαν διαγνωστεί με κιρσούς, οι επόμενες γενιές μπορεί επίσης να αντιμετωπίσουν παθολογία.

Εκτός από τη γενετική προδιάθεση, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες για την εμφάνιση κιρσών:

• Εγκυμοσύνη. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι γυναίκες υποφέρουν από κιρσούς πιο συχνά από τους άνδρες.Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνηςο όγκος του κυκλοφορούντος αίματος αυξάνεται. Καθώς το έμβρυο αναπτύσσεται, η μήτρα ασκεί όλο και μεγαλύτερη πίεση στις οπισθοπεριτοναϊκές φλέβες. Επιπλέον, το φορτίο στα πόδια αυξάνεται σημαντικά.
• Υπέρβαρος. Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών, αν ο δείκτης μάζας σώματος ξεπερνά τα 27 kg/m², ο κίνδυνος να αντιμετωπίσει κιρσούς σε ένα άτομο αυξάνεται κατά ένα τρίτο.
• Ανθυγιεινός τρόπος ζωής.Στατικά φορτία, παρατεταμένη καθιστή ή όρθια στάση, άρση βαρών - όλα αυτά μπορούν επίσης να προκαλέσουν την εμφάνιση και την ανάπτυξη κιρσών. Επιπλέον, παθολογία μπορεί να προκληθεί από τη χρήση κορσέδων ή ακόμη και πολύ στενών ρούχων, που συμπιέζουν τις κύριες φλέβες στις βουβωνικές πτυχές.
• Ορμονική ανισορροπία.Συγκεκριμένα, τα άτομα που λαμβάνουν ορμονικά φάρμακα είναι επιρρεπή στην ανάπτυξη κιρσών, συμπεριλαμβανομένωνορμονικά αντισυλληπτικά.

Η διατροφή έχει σημαντικό αντίκτυπο στην υγεία των φλεβών. Εάν η διατροφή ενός ατόμου περιέχει μικρή ποσότητα ωμών λαχανικών και φρούτων, ο κίνδυνος κιρσών αυξάνεται. Η έλλειψη χονδροειδών ινών μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια δυσκοιλιότητα, καθώς και σε διαταραχή της δομής του φλεβικού δικτύου.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι των κιρσών στα πόδια σε άνδρες και γυναίκες;

Αυτή η παθολογία αναπτύσσεται λόγω δυσλειτουργίας των φλεβικών βαλβίδων, οι οποίες εμποδίζουν την αντίστροφη ροή αίματος στις φλέβες των ποδιών. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει αύξηση της πίεσης στις φλέβες, τέντωμα και παραμόρφωσή τους.

Η παθολογία αναπτύσσεται σε τρία στάδια:

• Αρχικό στάδιο.Τα τοιχώματα και οι βαλβίδες των φλεβών είναι εξασθενημένα, αλλά μπορεί να μην υπάρχουν έντονες εκδηλώσεις αυτής της διαδικασίας. Τα άτομα με την παθολογία μπορεί να αισθάνονται κουρασμένα στα πόδια τους και μερικές φορές εμφανίζονται φλέβες αράχνης.
• Στάδιο φλεβικής επέκτασης.Τα εξασθενημένα τοιχώματα των φλεβών αρχίζουν να διαστέλλονται, με αποτέλεσμα την αύξηση της φλεβικής πίεσης. Εμφανίζονται χαρακτηριστικοί φυμάτιοι, η ενόχληση και ο πόνος αυξάνονται.
• Στάδιο φλεβικής στασιμότητας.Το αίμα αρχίζει να λιμνάζει περισσότερο, τα συμπτώματα των κιρσών εμφανίζονται όλο και περισσότερο, όπως και ο πόνος και άλλα συμπτώματα.

Οι στάσιμες διεργασίες χωρίς την κατάλληλη θεραπεία γίνονται αιτία άλλων, ακόμη πιο σοβαρών παθολογικών διεργασιών. Πρώτα απ 'όλα, αυτό είναι παραβίαση της διατροφής των ιστών. Η έλλειψη οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών προκαλεί οίδημα, ερυθρότητα και σκουρόχρωμο δέρμα. Λόγω βλάβης στον ιστό των φλεβών, ο μεσαίος ιστός αναπτύσσεται, ο οποίος με τη σειρά του προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη αποδυνάμωση των φλεβικών τοιχωμάτων. Μια ακόμη πιο σοβαρή συνέπεια είναι ο σχηματισμός θρόμβων αίματος στις φλέβες. Η θρόμβωση μπορεί να οδηγήσει σε απόφραξη των φλεβών και στην ανάπτυξη επικίνδυνων επιπλοκών, όπως θρομβοφλεβίτιδα και τροφικά έλκη.

Είναι πολύ σημαντικό να διαγνώσετε έγκαιρα τους κιρσούς και να ξεκινήσετε τη θεραπεία το συντομότερο δυνατό, προκειμένου να σταματήσετε την ανάπτυξη της παθολογίας και να αποτρέψετε σοβαρούς κινδύνους για την υγεία.

Σημάδια και συμπτώματα κιρσών στα πόδια σε γυναίκες και άνδρες

Τα συμπτώματα της νόσου διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με το στάδιο της. Εάν σε πρώιμο στάδιο πρακτικά δεν εκφράζεται, τότε με την πάροδο του χρόνου η παθολογία γίνεται όλο και πιο αισθητή.

Πρώιμο στάδιο

Στην αρχή δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασθενείς παραπονιούνται για γρήγορη κόπωση κατά το περπάτημα, καθώς και βάρος στα πόδια μετά από αρκετή ώρα ορθοστασίας. Αλλά ακόμη και τέτοια συμπτώματα είναι αρκετά σπάνια και οι άνθρωποι, κατά κανόνα, δεν τα συνδέουν με την ανάπτυξη κιρσών.

Υπο-αντιρροπούμενοι κιρσοί

Τα πρώτα έντονα συμπτώματα είναι οι φλέβες αράχνης ή οι φλέβες αράχνης στα πόδια. Στις περισσότερες περιπτώσεις, εμφανίζονται στις κνήμες και στο μέσο τρίτο του μηρού. Μερικές φορές εμφανίζονται οδυνηρές αισθήσεις στα πόδια, ειδικά μετά από σωματική δραστηριότητα, μπάνιο, επίσκεψη σε σάουνα κ. λπ. Το δέρμα γίνεται πιο ευαίσθητο και εμφανίζεται ένα αίσθημα «χήνας». Το βράδυ, μπορεί να εμφανιστεί πρήξιμο στην περιοχή του ποδιού και του αστραγάλου. Μερικοί ασθενείς παραπονιούνται για νυχτερινές κράμπες, καθώς και για ενόχληση όταν φορούν παπούτσια.

Μη αντιρροπούμενοι κιρσοί

Σε αυτό το στάδιο, οι παραμορφωμένες και πολύ διευρυμένες φλέβες είναι ήδη ορατές. Ανεβαίνουν πάνω από την επιφάνεια του δέρματος και γίνονται σφιχτά. Το δέρμα από πάνω τους σκουραίνει και αποκτά μια γαλαζωπή απόχρωση. Λόγω κακής κυκλοφορίας, ο ασθενής εμφανίζει ανιδρωσία, η οποία εκδηλώνεται με ξηροδερμία, κνησμό ακόμη και μικρές ρωγμές. Χωρίς θεραπεία, μπορεί να εμφανιστούν έκζεμα και τροφικά έλκη σε περιοχές με σκάσιμο του δέρματος.

Πώς να καταλάβετε ότι έχετε κιρσούς: διάγνωση, ποια εξέταση συνταγογραφείται

Κατά την αρχική διάγνωση, ο ειδικός εξοικειώνεται με τα παράπονα του ασθενούς και διενεργεί οπτική εξέταση. Τα πιο συνηθισμένα παράπονα είναι το βάρος στα πόδια, η κόπωση, το πρήξιμο, ο κνησμός, το κάψιμο, το μούδιασμα στα πόδια και οι κράμπες.

Πρώτα, ο γιατρός κάνει μια οπτική εξέταση και, στη συνέχεια, συνταγογραφεί όργανα διάγνωσης:

• Υπερηχογράφημα φλεβών.
• Καλλιέργεια ελκώδους εκκρίματος για μικροχλωρίδα.
• Αξονική τομογραφία με σκιαγραφικό.

Η διαγνωστική μέθοδος εξαρτάται από το στάδιο της νόσου και τα χαρακτηριστικά της εκδήλωσής της σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση. Οι ίδιες οι διαγνωστικές μέθοδοι είναι ανώδυνες και δεν προκαλούν ενόχληση στον ασθενή.

Κιρσοί στα πόδια γυναικών και ανδρών: τι να κάνετε

Θεραπεία κιρσώνεξαρτάται άμεσα από το στάδιο ανάπτυξης της παθολογίας. Στα αρχικά στάδια, μπορείτε να περιοριστείτε στην τήρηση γενικών συστάσεων και κανόνων, οι οποίοι έχουν περισσότερο προληπτικό χαρακτήρα. Αλλά σε μεταγενέστερα στάδια, απαιτείται χειρουργική επέμβαση.

Συντηρητική θεραπεία

Εάν οι κιρσοί διαγνωστούν σε πρώιμο στάδιο και δεν υπάρχουν έντονα συμπτώματα, συνιστάται στον ασθενή:

• ομαλοποίηση της σωματικής δραστηριότητας.
• μείωση του στατικού φορτίου.
• ασχολούνται με φυσικοθεραπεία?
• χρησιμοποιήστε ελαστικούς επιδέσμους και κάλτσες συμπίεσης.

Στον ασθενή συνταγογραφούνται επίσης φλεβοτονικά - εκχύλισμα ιπποκάστανου και διοσμίνη + εσπεριδίνη.

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η συντηρητική θεραπεία δεν οδηγεί σε πλήρη ανάρρωση και επίσης δεν αποκαθιστά τη φυσιολογική κατάσταση των φλεβών που έχουν ήδη διευρυνθεί. Αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό πρόληψη, η οποία βοηθά στην επιβράδυνση της ανάπτυξης της παθολογίας. Επίσης, η συντηρητική θεραπεία συχνά συνταγογραφείται ως προπαρασκευαστικό μέτρο πριν από τη χειρουργική επέμβαση ή σε περιπτώσεις όπου η χειρουργική επέμβαση είναι αδύνατη για τον ένα ή τον άλλο λόγο.

Συμπιεστική σκληροθεραπεία

Εάν ανιχνευθεί παλινδρόμηση από βαθιά αγγεία, μπορεί να συνταγογραφηθεί στον ασθενή σκληροθεραπεία συμπίεσης. Η θεραπεία γίνεται σε διάφορα στάδια:

1. Ένας ειδικός ελαστικός αφρός εγχέεται στη φλέβα χρησιμοποιώντας μια σύριγγα. Ο αφρός γεμίζει το αγγείο και προκαλεί σπασμό.
2. Τα τοιχώματα της φλέβας συρρικνώνονται και μέσα σε τρεις ημέρες παίρνουν το σωστό σχήμα.
3. Ο ασθενής πρέπει να φοράει ειδική κάλτσα συμπίεσης για 1-1, 5 μήνα.

Οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες μέθοδοι σκληροθεραπείας είναι η σκληροθεραπεία με μορφή αφρού και η κρυοσκληροθεραπεία (CLaCS).

Χειρουργική θεραπεία

Στο αρχικό στάδιο ανάπτυξηςχειρουργική θεραπεία κιρσώνσυνήθως περιλαμβάνει φωτοπηξία — αφαίρεση φλεβών με λέιζερ. Εάν η παθολογία συνοδεύεται από παλινδρόμηση, συχνά πραγματοποιείται χειρουργική θεραπεία. Σήμερα, οι ασθενείς έχουν πρόσβαση σε σύγχρονες και χαμηλού τραυματισμού μεθόδους θεραπείας - μικροχειρουργική, πήξη με ραδιοσυχνότητες και λέιζερ, εξάλειψη κόλλας κ. λπ.

Η σύγχρονη ιατρική καθιστά δυνατή ακόμη και την αφαίρεση των κιρσών χρησιμοποιώντας ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους, όπως η μίνι φλεβεκτομή ή η κρυοφλεβεκτομή. Μετά από τέτοιες επεμβάσεις, ο ασθενής αναρρώνει πιο γρήγορα και μπορεί σύντομα να επιστρέψει στον συνηθισμένο ρυθμό της ζωής του.

Στις πιο δύσκολες περιπτώσεις, όταν οι κιρσοί συνδέονται με θρόμβωση ή/και λοιμώξεις, οι γιατροί πραγματοποιούν την επέμβαση Troyanov-Trendelenburg - απολίνωση της μεγάλης σαφηνούς φλέβας στο σημείο συμβολής της με τη μηριαία φλέβα. Μια τέτοια παρέμβαση συνταγογραφείται σε σχετικά σπάνιες περιπτώσεις.

Πρόληψη

Ο κύριος στόχος της πρόληψης των κιρσών είναι η πρόληψη ή η επιβράδυνση της ανάπτυξης των κιρσών και των επιπλοκών τους. Βασικές μέθοδοι πρόληψης:

• Διατήρηση υγιεινού τρόπου ζωής, τακτική σωματική δραστηριότητα,σωστή και ισορροπημένη διατροφή,εγκατάλειψη κακών συνηθειών, έλεγχος βάρους καιαρτηριακή πίεση.
• Μείωση του χρόνου σε στατική στάση (όρθια ή καθιστή), τακτικές προθέρμανση και ασκήσεις, αποφυγή υποθερμίας ή υπερθέρμανσης, τραυματισμών και λοιμώξεων.
• Η χρήση συμπιεστικών καλτσών και επίδεσης ποδιών εάν ένα άτομο έχει τάση να αναπτύξει κιρσούς (κληρονομική προδιάθεση, εγκυμοσύνη, επαγγελματικό στρες, μακρινά ταξίδια κ. λπ. ).
• Λήψη φαρμάκων σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού για τη βελτίωση της ελαστικότητας και του τόνου των φλεβών, τη μείωση του οιδήματος και της φλεγμονής και την πρόληψη της θρόμβωσης.
• Τακτικές επισκέψεις σε φλεβολόγο για παρακολούθηση της κατάστασης των φλεβών και (αν χρειάζεται) έγκαιρη έναρξη της θεραπείας.

Στον 21ο αιώνα, ένας από τους κύριους λόγους για την ανάπτυξη των κιρσών έχει γίνει ο καθιστικός τρόπος ζωής. Η καθιστική εργασία (όπως και η ορθοστασία) οδηγεί σε συμφόρηση στις φλέβες και επιδεινώνει την κυκλοφορία του αίματος, η οποία με την πάροδο του χρόνου επηρεάζει την κατάσταση των φλεβών.

Σπουδαίος!Εάν οι κιρσοί συνοδεύονται από θρομβοφλεβίτιδα (φλεγμονή των τοιχωμάτων των επιφανειακών φλεβών, που συνοδεύεται από σχηματισμό θρόμβων αίματος), συνιστάται στους ασθενείς να απέχουν από το τρέξιμο. Είναι επίσης καλύτερο να αποφύγετε το τζόκινγκ εάν κατά τη διάρκεια ή μετά το τρέξιμο αισθάνεστε πόνο και ενόχληση στα πόδια σας (ειδικά στην περιοχή των φλεβών).

Για τους κιρσούς, τα χρήσιμα και ασφαλέστερα αθλήματα είναι:

• κολύμβηση και αεροβική στο νερό?
• αθλητικό περπάτημα με άνετα παπούτσια.
• ποδηλασία και άσκηση σε στατικό ποδήλατο.
• ορισμένα είδη χορού, σκι αντοχής, γιόγκα και μέτριας φυσικής κατάστασης.

Είναι πολύ σημαντικό να αποφύγετε τα κρουστικά φορτία που συμβαίνουν κατά το τρέξιμο σε σκληρές επιφάνειες, το άλμα κ. λπ. Μπορούν μόνο να επιδεινώσουν την κατάσταση και να κάνουν την παθολογία ακόμη πιο έντονη. Επομένως, εάν έχετε διαγνωστεί με κιρσούς, φροντίστε να συμβουλευτείτε το γιατρό σας και να μάθετε ποιες αθλητικές δραστηριότητες είναι κατάλληλες για εσάς και ποιες είναι καλύτερο να αποφύγετε εντελώς.